بررسی فعالیت سیتوتوکسیک بخش های هگزانی و دی کلرومتانی عصاره متانولی اسفنجIrcinia mutans بر روی سه رده سلول سرطان انسانی

اسفنج ها به عنوان ابتدائی ترین ارگانیسم های یوکاریوت پرسلولی، جانورانی ساکن چسبیده به بستر و بدون اندام دفاعی مشخصی می باشند، بنابراین برای دفاع از خود در برابر شکارچیان و پاتوژن های موجود در محیط، متابولیت های ثانویه متعددی تولید می کنند. در این تحقیق، اسفنج Ircinia mutans، جمع آوری شده از آبهای جزیره لارک خلیج فارس، به منظور ارزیابی خاصیت سیتوتوکسیک بخش های هگزانی و دی کلرومتانی عصاره ی متانولی اش، مورد بررسی قرار گرفت. بخش های هگزانی و دی کلرومتانی با استفاده از روش استخراج مایع-مایع، از عصاره متانولی به دست آمد و سپس به وسیله آزمون رنگ سنجی MTT، بر روی سه رده سلولی MOLT-4، MCF-7 و HT-29 آزمایش شدند. بخش هگزانی با IC50 به ترتیب برابر با 3/1±53/11، 5/3±64/41 و 5/1±57/14 µg/mL و بخش دی کلرومتانی با IC50 به ترتیب برابر با 8/0±51/12، 2/2±65/26 و9/0±47/7 µg/mL بر روی سه رده سلولی ذکر شده، فعالیت سیتوتوکسیک متوسط تا قوی را بر روی هر سه رده سلولی سرطانی نشان دادند. نتایج همچنین بیانگر آن است که بخش دی کلرومتانی نسبت به بخش هگزانی فعالیت سیتوتوکسیک قوی تری دارد. یافته های این تحقیق پتانسیل بالای اسفنج های خلیج فارس را به عنوان منابع ارزشمند دارای ترکیبات ضد سرطان جدید، نشان میدهد.